Parowanie szyb zewnętrznych jest powszechnym zjawiskiem, które bezpośrednio wiąże się z różnicą temperatur. Obecności charakterystycznego skraplania się pary wodnej nie należy traktować jako defektu szyby. Występuje ono naturalnie, gdy temperatura wewnątrz różni się od wartości panujących na zewnątrz. Zazwyczaj mamy z nim do czynienia wiosną i jesienią, co wiąże się ze zwiększoną wilgotnością powietrza w obu okresach.
Parowanie szyby zespolonej – przyczyny
Na skraplanie się pary wodnej na szybie kluczowy wpływ ma wysoki stopień izolacyjności szklanej tafli. Okna z tym wypełnieniem charakteryzują się niskim współczynnikiem przenikania ciepła. Ta właściwość sprawia, że na zewnątrz wydostaje się naprawdę minimalna ilość cieplejszego powietrza. W efekcie od zewnątrz szklane wypełnienie wciąż utrzymuje stosunkowo niską temperaturę, zazwyczaj w granicach od 9 do 10 stopni Celsjusza. Na jego powierzchni skrapla się para wodna, powodując widoczne zaparowania. Warto podkreślić, że prezentowane zjawisko szczególnie często występuje w oknach wypełnionych szybami niskoemisyjnymi. W ich przypadku temperatura zewnętrznej powierzchni jest jeszcze niższa niż w wypełnieniach pozbawionych warstwy niskoemisyjnej. Na intensywność zaparowania szyby zespolonej wpływa również jej lokalizacja. Jeśli bezpośrednio za oknem rośnie drzewo, należy liczyć się z wolniejszym osuszaniem przeszklenia. Wiatr stosunkowo szybko eliminuje parę wodną, ale to zjawisko będzie znacznie utrudnione także w przypadku zastosowania szerokiego parapetu. Ponadto stopień cyrkulacji powietrza może zostać zmniejszony przez obecność nietypowej obudowy okiennej. Parowanie szyb jest szczególnie uciążliwe w przypadku okien znajdujących się tuż przy zbiornikach wodnych.
Jak wyeliminować parowanie szyby zespolonej?
Istnieje kilka skutecznych metod na rozwiązanie wskazanego problemu. Na początku warto określić, dlaczego w dzisiejszych czasach to zjawisko jest tak częste. Za główną przyczynę należy uznać zwiększenie szczelności okien. Obecnie producenci oferują wyroby zaprojektowane z myślą o zachowaniu maksimum ciepła w mieszkaniu. Tak duża szczelność bezpośrednio wpływa na brak naturalnej wentylacji. We współczesnych oknach nie ma miejsca na przewiewy charakterystyczne dla okien z lat osiemdziesiątych. Na skutek różnicy temperatur między środowiskiem wewnętrznym a zewnętrznym ma miejsce skraplanie się pary wodnej. Warto podkreślić, że zaparowanie może występować po obu stronach. Nie oznacza to wady produkcyjnej okna – przy jego doskonałej szczelności takie zjawisko jest czymś jak najbardziej powszechnym. Za jeden ze skuteczniejszych sposobów na rozwiązanie tego problemu należy uznać regularne wietrzenie pomieszczenia. Dzięki temu można przeciwdziałać podwyższonej wilgotności wewnątrz lokalu, zmniejszając częstotliwość osadzania się pary wodnej po wewnętrznej stronie. Nierzadko zaparowane szyby zespolone są spowodowane niesprawną wentylacją grawitacyjną. Jeśli jest ona wykorzystywana w danym budynku, należy upewnić się, że działa prawidłowo. W razie potrzeby warto zdecydować się na zastosowanie jej wariantu mechanicznego. Efektywna wymiana zużytego powietrza zaowocuje zmniejszeniem intensywności osadzania się pary wodnej. Jeszcze nowocześniejszą alternatywą jest instalacja okien wyposażonych w mikrowentylację. Dzięki takiemu rozwiązaniu zadbamy o stały dostęp świeżego powietrza do wnętrza pomieszczenia.
Zaparowane szyby zespolone a wilgotność powietrza
Para skraplająca się na wypełnieniach okien jest szczególnie częstym zjawiskiem w lokalach o podwyższonej wilgotności powietrza. W takim przypadku należy zastanowić się nad zastosowaniem odpowiedniego wypełnienia. Zaleca się montaż szyb z niskim współczynnikiem przenikania ciepła, które jednocześnie są wyposażone w tak zwaną ramkę dystansową. Ten specyficzny element najczęściej jest wykonywany na bazie stali nierdzewnej lub wysokojakościowego tworzywa sztucznego. Skuteczna ramka dystansowa powinna eliminować obecność obszarów o zmniejszonych właściwościach termoizolacyjnych. Specjaliści polecają także inne, niemniej skutecznie rozwiązanie, w postaci nawiewników. W zależności od specyfiki architektonicznej wnętrza oraz samej instalacji okiennej można je przymocować bezpośrednio w oknie lub w ścianie. Wysokiej klasy nawiewnik zadba o efektywną cyrkulację powietrza nawet wtedy, gdy nasze okna pozostaną zamknięte. Na rynku są dostępne trzy różne warianty nawiewników – higrosterowane, ciśnieniowe i sterowane ręcznie. Pierwsza z propozycji działa w oparciu o czujnik, który wyłapuje zmiany związane z podwyższoną wilgotnością w pomieszczeniu. Model ciśnieniowy dba o zwiększenie cyrkulacji powietrza w przypadku zbyt dużej różnicy między ciśnieniem zewnętrznym a wewnętrznym. Ostatni z wariantów podlega ręcznej regulacji i jest nieco mniej efektywny od nowocześniejszych alternatyw.
Zaparowanie szyby zespolonej nie jest jej wadą, dlatego obecność tego zjawiska nie stanowi podstawy do reklamacji. Jeśli para wodna dość często skrapla się na szklanej tafli, należy sprawdzić stopień wentylacji w pomieszczeniu oraz wilgotności powietrza.